ΠΑΤΙΛΗΣ, ΓΙΑΝΝΗΣ


ΠΑΤΙΛΗΣ, ΓΙΑΝΝΗΣ

Σπούδασε Νομικά και Φιλολογία (Τμήμα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών) στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Μαθήματα κιθάρας στο Εθνικό Ωδείο.

Υπάλληλος Ο.Π.Α.Π, ασκούμενος δικηγόρος, υπάλληλος ΕΛ.ΤΑ, μεταφραστής και συντάκτης στις Εγκυκλοπαίδειες Πάπυρος-Λαρούς Μπριττάνικα και Δομή.
Από το 1980, καθηγητής Φιλόλογος στη Μέση Δημόσια Εκπαίδευση.

Συνιδρυτής και συνεκδότης του περιοδικού Το δέντρο (μέχρι το τρίτο τεύχος), συνιδρυτής και συνεκδότης των περιοδικών Νήσος - Μουσική και Ποίηση, Κριτική και κείμενα.


Από το 1986, εκδότης και διευθυντής του περιοδικού Πλανόδιον.

https://youtu.be/OC6rMJx7Z1M

 Πληροφορίες: 
Όνομα:  ΓΙΑΝΝΗΣ
Επίθετο:  ΠΑΤΙΛΗΣ
Εργογραφία: 

Ποίηση


Ο μικρός και το θηρίο, Αθήνα 1970
Αλλά τώρα, προσέχτε!, Αθήνα 1973
Υπερ των καρπών, Εγνατία, Θεσσαλονίκη 1977
Κέρματα, Εγνατία, Θεσσαλονίκη 1980
Μη καπνιστής σε χώρα καπνιζόντων (Ποιήματα 1970-1980), Ύψιλον 1982
Ζεστό μεσημέρι, Ύψιλον, Aθήνα 1984
Γραφέως κάτοπτρον, Ύψιλον, Αθήνα 1989
Ταξίδια στην ίδια πόλη (Ποιήματα 1970-1990), Ύψιλον 1993

Σε μεταφράση
Camel of Darkness. Selected Poems (1970-1990), Translated from the Greek by Stathis Gourgouris (Quarterly Review of Literature, Poetry Books Series, Volume XXXVI, Princeton 1997).

Επιμελήθηκε τις εκδόσεις:
Νίκου Β. Λαδά, Αστροβατεί (Πλέθρον 1986)
Αγγελου Θ. Σημηριώτη, Τα Ποιήματα [1893-1943], Τόμοι Α΄+Β΄ (με την Έλσα Λιαροπούλου, Πνευματικό Κέντρο Νέας Ιωνίας Αττικής, Νέα Ιωνία 1995).


Διεύθυνση: 

Σεβαστείας 27,

171 22 Ν. Σμύρνη


Έτος γέννησης:  1947
Τόπος γέννησης:  Αθήνα
Τίτλος αποσπάσματος:  Ζεστό Μεσημέρι (1984)
Κείμενο αποσπάσματος: 

ΖΕΣΤΟ μεσημέρι
Κάνεις να περνάνε απαρατήρητα
Πράγματα που δίχως εσένα
Θα μοιάζανε συνταραχτικά.
Πέρασα δίπλα τους. ΄Εφυγα. Ταξίδεψα.
Πήγα μακριά μέσα στην ίδια πόλη,
’πομακρύνθηκα απ' ό,τι λαχταρούσα
να συναντήσω.
Τυλιγμένος στην καφετιά μαντόρλα του νέφους.
Με το μυαλό μου γεμάτο σάρκα δροσερή
Που τίποτα δεν εννοούσε να καταλάβει.
Είναι η απόσταση που φέρνει τις συναντήσεις.
Κι ο άνθρωπος πάντα αγαπά
Αυτό που λιγότερο καταλαβαίνει.
Γιατί αυτό που καταλαβαίνει
Είναι λιγότερο από τον άνθρωπο.
Και δεν αξίζει να το αγαπά.

***

ΠΡΑΓΜΑΤΑ κυβερνημένα
Από το φως και τον αέρα.
Ριζωμένα στο φως.
Κι όμως ρευστά
Μες στο ζεστό αίσθημά τους.
Και στη σιωπή.
Στήνω αυτί στο μανταλάκι.
Περνά η μούσα του μεσημεριού
Μες στο λεπτό αεράκι.
Γύρω μου άδειες καρέκλες.
Και στο σκοινί
Κουνιούνται ελαφρά οι εφημερίδες.
Δεν κυβερνάνε πιά οι κυβερνήσεις.
Κυβέρνηση έχουνε το φως
Κι οι πέντε αισθήσεις.
Η γλυκιά τρέλλα που κυβερνάει
Το μυαλό.

***

Ω ΓΗ της Αττικής
Αγαπώ τις πολυκατοικίες σου πιό πολύ
απ' τον Παρθενώνα.
Χωρίς αυτές ούτε που θα σας είχα δει
’σπρες ζεστές κολόνες από δάκρυα.
Είμαι ερωτευμένος
Κι αυτό
Δεν έχει καμιά σημασία.
Κι είμαι χαρούμενος
Γιά την αποτυχία όλων των σημασιών.
Κι ειμαι ανέτοιμος
Βαθύτατα ανέτοιμος γιά όλα.


E-mail:  planodion@otenet.gr