Ο Εουδάλ Σολά ι Φαρές σπούδασε κλασική φιλολογία στη Βαρκελώνη, αλλά στράφηκε από νωρίς στη νεοελληνική λογοτεχνία. Μελέτησε επισταμένα το έργο του Καβάφη, του οποίου μετέφρασε ποιήματα στα καταλανικά, δεν ήταν όμως ο μόνος νεοέλληνας λογοτέχνης για τον οποίο ενδιαφέρθηκε στα 24 χρόνια της ερευνητικής και διδακτικής καριέρας του στο Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης. Μελέτησε επίσης το έργο του Σεφέρη, του Ρίτσου, του Ελύτη, του Καζαντζάκη και αφιέρωσε τη ζωή του στη μετάφραση της νεοελληνικής λογοτεχνίας και στη διάδοση του ελληνικού πολιτισμού στην Καταλωνία.
Επισκεπτόταν συχνά τη χώρα μας, κάθε καλοκαίρι, και με όποια ευκαιρία του παρουσιαζόταν. Πέθανε από καρκίνο του πνεύμονα ενώ μετέφραζε στα καταλανικά τα «Ατελή ποιήματα» του Καβάφη, που κυκλοφόρησαν τελικά το 2008. «Η Ελλάδα ήταν τόσο γενναιόδωρη μαζί μου που και εγώ έχω την υποχρέωση να είμαι γενναιόδωρος μαζί της» έλεγε συχνά. Και το έκανε πράξη με διάφορους τρόπους. Ιδρυσε το Καταλανικό Ινστιτούτο Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών, στο οποίο δημιούργησε πλούσια βιβλιοθήκη, και ενδιαφέρθηκε πολύ για την προβολή των σχέσεων Καταλανών και Ελλήνων. Ήταν επίτιμος πρόξενος της Κύπρου στην Καταλωνία και στην Αραγονία από το 1995, ενώ είχε τιμηθεί για την προσφορά του στην Ελλάδα με τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος της Τιμής (1994) και με το Βραβείο Αθηνών (1998).
Αυτοαποκαλούνταν «Αλέξης»από τον Αλέξη Ζορμπά, τον ήρωα του μυθιστορήματος  του Καζαντζάκη που τον επηρέασε να ασχοληθεί με τα νεοελληνικά γράμματα. Ετσι τον γνώριζαν οι φίλοι του. (Από άρθρο της Λαμπρινής Κουζελή, Το Βήμα 9/2/2011)