Μήνυμα της Άλκης Ζέη
Έλαβα την ανακοίνωσή σας σχετικά με τις σχολικές βιβλιοθήκες και σας αναφέρω μια προσωπική μου εμπειρία.
Πριν λίγα χρόνια είχα προσκαλεστεί στη σχολική βιβλιοθήκη του λυκείου Κατω Ποροϊων-σύνορα Βουλγαρίας. Την βιβλιοθηκη είχε αναλάβει ο καθηγήτης Θοδωρής Αζούδης. Έμεινα κατάπληκτη από την εξαιρετική δουλειά που είχε κάνει με τα παιδιά στο απομακρυσμένο αυτό μέρος. Όπως μου είπε έπαιρνε συχνά μεταθέσεις σε λύκειο της Θεσσαλονίκης όπου ήταν ο τόπος κατοικίας του, όλο όμως το ανέβαλλε γιατί ήξερε πως όταν έφευγε το μέλλον της βιβλιοθήκης ήταν αβέβαιο. Πριν δύο χρόνια με ξανακάλεσαν και μου είχαν την εκπληξη με συγκινητική εκδήλωση οτι έδωσαν στην βιβλιοθήκη το όνομά μου.
Την περαμένη άνοιξη είχα πάει στη Θεσσαλονίκη στο λύκειο που δίδασκε ο Αζούδης γιατί είχε δεχτει πιά να μετατεθεί στη Θεσσαλονίκη. Του πρότεινα να μείνω μια μέρα παραπάνω για να με πάει να πάμε στα Κατω Ποροϊα για να χαιρετησω τα παιδιά και να... καμαρώσω το όνομά μου στη βιβλιοθήκη. Μου απάντησε πολύ λυπημένα πως μόλις έφυγε στη βιβλιοθήκη μπήκε λουκέτο.Δεν τον αντεκατέστησε κανείς και μάλιστα λογαριάζουν να μετατρεψουν την αίθουσα της βιβλιοθήκης σε τάξη. Είμαι περίεργη που θα πάει το όνομά μου. Δυστυχώς πιστεύω πως δεν θα είναι η μοναδίκη εξαίρεση.
Άλκη Ζέη