• “Τέχνη και Εξουσία. “Das Unbehagen in der Kultur?”,
• “Η Υφαρπαγή των μορφών: Από την πολιτική ομιλία του κλασικισμού”,
• “Η Ρητορική των ερειπίων”,
• “Υπαινικτικά πορτραίτα. Η ανεπαίσθητη απεικόνιση του κύρους,
• “La forme classique à l’âge de l’instrumentalisation du beau”, “Approche systémique et Processus politique”,
• “Πολιτική επικοινωνία”
• “Recent trends of the parties by-play’’,
• “Προεισαγωγικά για τον πολιτικό λόγο”,
• “Συναντήθηκαν κατ’ ουσίαν”,
• “Επτάνησος Πολιτεία, 1803. Υφολογικά ευρήματα και προκείμενα αξιώματα στο Προοίμιο του Συντάγματος του πρώτου ελληνικού κράτους”
• “Τα όρια των όρων. Δοκίμιο για την λεκτική αποφυλάκιση της πολιτικής πράξης”,
• “Πολιτική Επιστήμη: διακλαδική και συγχρονική διερεύνηση της πολιτικής πράξης” (Σχεδίαση του Έργου και Εισαγωγικά Κείμενα για τη δεκάτομη έκδοση),
• “De l’ Europe: se relégitimer pour acter”
• “Φεγγίτες”
• “Δήμος και Νόμος στην Αριστοτέλους Αθηναίων Πολιτεία, Τιμητικός τόμος Προκόπη Παυλόπουλου”

Υπό έκδοση:

• “Το αθέατο εγχειρίδιο” (2024)
• “The spatiotemporal exoticism of Cavafian poetry” (2025)
• Τέταρτη ποιητική συλλογή, (2025)
• “Η πολιτική επερώτηση της Τέχνης” (2026)

Μίνωος 35, 145 63 Πολιτεία, Κηφισιά, 6937436779

Η ΛΟΓΙΚΗ ΑΠΟ ΜΟΝΗ ΤΗΣ

Καμιά φορά νομίζεις

πως μια θεωρία για να γίνει σεβαστή

θα πρέπει με λογική ισχυρή να την προικίσεις,

ώστε αυτή να μη σου κλονιστεί…

Όμως, μια θεωρία που αντέχει

μπορεί, και μόνο από της λογικής της αυτή την απίστευτη ισχύ,

να μην αφήνει τη ζωή ελεύθερη να τρέχει.

Η λογική, από μόνη της,

δεν έχει κάποιο ήθος.

Κι είναι παγίδα απίστευτη αυτή,

αν την αφήνεις μόνη να προστάζει

κι εσύ να την ακολουθείς.
 

(Κείμενο αποσπάσματος: “Φεγγίτες”)

Απόσπασμα από την ‘‘Ρητορική των ερειπίων’’

Η όψη των ερειπίων, εξ αντικειμένου ελλειπτική, μοιάζει να σκιαγραφεί εκείνο που τώρα, ως ανέπαφο, δεν υπάρχει. Αλλά η ρητορική αποδοτικότητα της εικόνας τους-γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο-μπορεί να είναι πιο υπαινικτική. Κάθε ερείπιο “ιδεαλίζει” άθελα του μια μορφή τέχνης και με αυτή του τη λειτουργία συμμετέχει, στη συνέχεια, στην αισθητικοποίηση όχι μόνο του “τότε” καιρού, αλλά και του “παρόντος” χρόνου. Αυτό ενισχύεται ακόμα περισσότερο όταν, αργότερα, ερείπιο και χώρος “συνζωγραφίζονται” ή “συνφωτογραφίζονται” σε σχέση με ορισμένο τόπο, ή αποτελούν, ως ενιαίο όλο, ένα λογοτεχνικό ή μουσικοθεατρικό έργο (προλαβαίνοντας τη…βαγκνερική αντίληψη!). Μέσα σε αυτό το Gesamtkunstwerk, ερείπια και χώροι “ιεροφανίζονται” (με την τεχνική έννοια του όρου) και έτσι τώρα καλλιτεχνικά προστατεύονται από κάθε αμφισβήτηση. Όχι σπάνια συνεπώς καταξιώνονται και οι συγκεκριμένοι τόποι, μετατρεπόμενοι σε ιστορικά τοπία ή συμβολικές συνθέσεις, οπότε τα εξιδανικευόμενα “πράγματα” είναι η διαιώνιση όχι μόνο της μίας όψης αλλά μιας θέας, μιας γραφικότητας ή μιας μουσικής ανάμνησης. Με την έννοια αυτή, το ερείπιο συμμετέχει στην αισθητικοποίηση της ιστορίας σαν άδολη εικόνα. Η επιρροή της εικόνας, όχι απλά του ερειπίου, αλλά της ερειποφανούς απόδοσης της πραγματικότητας, ως αίσθηση, π.χ., μιας ασαφούς φύσης, βρίσκει, ίσως, στη ζωγραφική ένα από τα λεπταίσθητα πεδία εφαρμογής.

Υπό έκδοση στα γαλλικά

Η υφαρπαγή των μορφών

Τα καταξιωμένα πράγματα του κόσμου, ή κι όσα ακόμα σαν τέτοια θεωρούνται, φέρνουν μαζί τους δόξα και τιμή. Κύρος απρόσβλητο τα συνοδεύει κι άθικτα στη συνείδηση μας διατηρούνται.

Όμως το θαυμασμό των “ξένων” προκαλούν, και ιδέες βέβηλες στη σκέψη τους γεννάνε. Και για δικά τους θέλουν τώρα να τα δείξουν, ίδια έργα να τα κάνουν να φανούνε.

Υφαρπαγμένα από τους δικούς τους τόπους και τους χρόνους, συρμένα έξω από την αρχοντιά τους, παραλλαγμένα τώρα τα μνημεία, μ’ άλλες προθέσεις, τα προβάλλουν.

Γι’ άλλους έτερους σκοπούς τα ξαναστήνουν, κι από το ύφος τους κρατάνε μόνο όσα τους στόχους τους μπορούνε να καλλύνουν.

Υπό έκδοση στα γαλλικά

• Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Διεπιστημονικής Ακαδημίας των Παρισίων (2019)
• Βραβείο Ποίησης Ακαδημίας Αθηνών (2023)
• Πρόεδρος της ‘Ιονικής Ακαδημίας 1808’ (2022)
• Μεγαλόσταυρος Αρχαίας Πατριαρχικής Τάξεως Σάββα του Ηγιασμένου
• Αριστείο της Ελληνικής Μεγάλης Αποστολής των Στρατιωτών και του Νοσοκομειακού Τάγματος του Αγίου Λαζάρου της Ιερουσαλήμ
• Αριστείο της Ελληνικής Εταιρείας Πολιτικής Επιστήμης (2018)
• -Επίτιμος και Ομότιμος Καθηγητής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου των Αθηνών (2022)
• Membre titulaire de l’Académie Européenne Interdisciplinaire des Sciences (2014)
• Επίτιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου της Βουδαπέστης (2016)
• Επίτιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου (2012)
• Επίτιμος Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Βουδαπέστης (2016)
• Επίτιμος Διδάκτωρ του Πανεπιστήμιου της Κρήτης (2010)
• Τακτικό μέλος της Ανεξάρτητης Αρχής Προστασίας
• Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα- (2008-2016)
• Τακτικό μέλος της Εθνικής Επιτροπής
• Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων- (2008-2016)