ΧΡΩΜΑ
Το μαύρο
κρύβει μέσα του όλα τα χρώματα
το μισούν οι κολορίστες
το φορούν οι τεθλιμμένοι
κλασικό και ροκ αν θέλεις
πάρε κάρβουνο
και γράψε νύχτα.
ΓΙΑΤΙ ΣΒΗΝΕΙΣ ΑΓΡΙΕΜΕΝΟ
Σ’ έγραψα, σε ξανάγραψα
σε δούλεψα
κι όταν κατάλαβες
ότι σε προόριζα για ποίημα
έγινες έξαλλο
Δε ντρέπεσαι μου ’πες
Τόση δουλεία
για να μείνω αδιάβαστο.
Πες με στιχούργημα
δώσε μου μέτρο
να ’χω ελπίδα να τραγουδηθώ
αλλιώς σ’ εγκαταλείπω
Δάκρυσα.
Δεν είμαι προϊόν ευαισθησίας
είπες αμείλικτα
πριν σβήσεις αγριεμένο.
(Τα στοιχειώδη, Γαβριηλίδης 2009)
ΔΙΑΙΡΕΣΗ
Για τη διαίρεση
από μικρός κουβαλώ τον φόβο
Όταν την έμαθα στην Δευτέρα τάξη
τον τόπο μου διαίρεσαν
σε δύο πράξεις
Τώρα που την μαθαίνω
στο δικό μου το παιδί
Φοβάμαι
Το πηλίκο θα επικυρωθεί.
ΑΤΙΤΛΟ
Ποιο ύφος και θέμα
να ρίξω στο πέλαγο
για να πιάσω λαβράκι
όταν ο κόσμος χάνει τη συνοχή του.
(Σε ώρα αιχμής, Γαβριηλίδης 2005)
ΤΟ ΚΑΦΕ ΣΑΚΑΚΙ
Στο μουντό Λονδίνο
τον έδιωξαν από τη δουλειά
γιατί φορούσε καφέ σακάκι.
Χρώμα αντιεπαγγελματικό
όπως του εξήγησαν
Δείλιασε να τους πει
ότι καφέ είναι οι κορμοί των δέντρων
καφέ είναι και η γη που κατοικούμε
Φόρεσε γκρι κουστούμι κι επέστρεψε
επαγγελματίας στη δουλειά
Στη μέσα τσέπη είχε
τα ποιήματα του Κώστα Καρυωτάκη.
(Κινητά Μνημεία, 2002)
Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΑΙ Ο ΓΛΥΠΤΗΣ
ΙΙ
Κανένα βουνό δεν βιάζεται
να προλάβει τις εξελίξεις
Καμιά βουνοκορφή δεν υπογραμμίζει
το τέλος του βουνού
Σε φλοιό παλιού ωκεανού καθόμαστε
και σε σερπεντινόφυλλο λιβάδι
μυρίζουμε Τεύκριο, Ευφορβία και Σουμάκι
μαζί μ’ έναν άγγελο που φέρει στίγματα
αμιάντου στους πνεύμονες
και συνεχίζει χρόνια να περπατά το βουνό
μαζί με τις ψυχές των μεταλλωρύχων.
(Ο άγγελος και ο γλύπτης, Μανδραγόρας 2011)
|
