Η ΧΕΛΩΝΑ ΤΟΥ ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΥ
Ίσως φανείτε τυχεροί, όπως κι εγώ,
εάν βρεθείτε Απρίλη μήνα στον Κεραμεικό,
ίσως τη δείτε ξαφνικά
να σέρνεται λικνιστικά
μες στα χλωρά τριφύλλια
Κι αν γύρω σας ακινητούν οι επιτύμβιας στήλες
κι έφιππος ο Δεξίλεως γλεντάει τον θάνατό του,
ακόμα κι αν σας συγκινεί μονάχα η τέχνη της σιωπής,
δώσετε λίγη προσοχή
στο θαύμα που ζωγράφισε ὁ Θεός πάνω στο καύκαλό της,
μα πιο πολύ,
στο πείσμα της αδιάφορη να οδεύει προς τους τάφους.
(Χελώνη η ελληνική,
πατρίδα μου, βραδύ γλυπτό, που προσπερνάει τον Άδη.)
Η χελώνα του Κεραμεικού, Γαβριηλίδης 2011
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Γεννήθηκα στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου
κι είχα πατέρα πρόσφυγα απ᾿ τη Μικρά Ασία.
Οι άλλοι πάνε στα χωριά τους τις γιορτές,
μα ο νόστος ο δικός μου εκπληρώνεται
με μυρωδιές από βαριά μπαχαρικά
κι από φτηνά αρώματα,
όταν με βγάζει ο δρόμος μου
στο μαγαζί «Ο Νείλος»
για ν᾿ αγοράσω λίγη επιστροφή
σ᾿ αραβικό ψωμί.
Ένα ποτάμι από φυλές αρδεύει την οδό Αθηνάς,
Σύροι κι Αιγύπτιοι και Ιρακινοί
Κούρδοι, Κινέζοι και Νιγηριανοί
δεν είναι πια οι αιθέριες καβαφικές μορφές,
είναι τα ποικιλόδειρα πουλιά της ξενιτειάς και της αποδημίας·
με χίλιες γλώσσες κελαηδούν, με χίλιες γλώσσες λένε:
το αίτημα είναι κοινό· για το ψωμί, για το νερό
και για τον νόστο της ψυχής στη γη τής μέσα μνήμης.
Το μετρό, Κέδρος 2004
[ΛΙΓΝΟ ΚΟΡΜΑΚΙ, ΑΧΡΑΝΤΟ…]
Λιγνό κορμάκι, άχραντο, εκεί που ήταν γαλάζιο,
αχ να το σκέπαζε γλυκά το μυρωδάτο κύμα,
να τραγουδούσε σιγανά Δός μοι τοῦτον τὸν ξένον˙
μην ξανανθίσεις θάλασσα με ενός παιδιού το σώμα.
Τι γίναν οι μαστόροι; Γαβριηλίδης 2014
Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΜΕΛΕΑΓΡΟΣ
εἰ δὲ Σύρος, τί τὸ θαῦμα; μίαν, ξένε, πατρίδα κόσμον
ναίομεν, ἓν θνατοὺς πάντας ἔτικτε Χάος
«Κι αν εγώ είμαι Σύρος, λοιπόν τι πειράζει;
μια πατρίδα, τον κόσμο, εμείς οι θνητοί κατοικούμε
και όλους μας έχει ένα Χάος γεννήσει.»
Του Μελέαγρου στίχοι, ποιητή απ᾿ την Τύρο,
συνθεμένοι στη γλώσσα μας,
όταν ζούσε στην όμορφη Κω.
(Σαν κοινό διαβατήριο να τους έδειχνε ὁ πρόσφυγας
—ναυαγός τσακισμένος στα βράχια—
κι ο δικός μας ο ναύτης τους στίχους να διάβαζε
σαν σημάδι αναγνώρισης
στη πανάρχαιο δράμα τού κόσμου.)
Ω λαλιά που ως πέρα είχες φτάσει
στον Ευφράτη και ως τους Ινδούς.
Η πήλινη χορεύτρια, Γαβριηλίδης 2019
Η Τασούλα Καραγεωργίου διαβάζει από τη συλλογή Η χελώνα του Κεραμεικού, Γαβριηλίδης 2011
|