Ποίηση

Η Γέννηση του Κήτους, 1978
Νέος Ποιητής, 1979
Ουρανός χωρίς Διαβατήριο (μετάφραση στα ελληνικά από τον ίδιο) Αθήνα 1995

Πολλές ανέκδοτες ποιητικές συλλογές

Μεταφράσεις

Γιάννης Ρίτσος, Ημερολόγιο Εξορίας, Ανθολογία Ποίησης, Περσία 1990
Margaret Hodge, Το κύμα, Περσία 1985
Φερντοσί, Νεζάμι, Ατάρ και Χάτζουγιε Κερμανί (Αρχαίοι ποιητές της Περσίας), Ιστορίες απ'τον Παράδεισο (μεταφρασμένο από αρχαία περσικά στα ελληνικά), Αθήνα 1997
Έλληνες Ποιητές, Αθήνα 1998. Ανθολογία ποιημάτων από Σολομό, Κάλβο, Παλαμά, Σικελιανό, Βιζυηνό, Σεφέρη, Ελύτη, Καβάφη, Ρίτσο, Σινόπουλο και Λειβαδίτη.                                                              

Ανθολογία διηγημάτων του Αντώνη Σαμαράκη με τίτλο Σαρξ και άλλα διηγήματα, Περσία 2003

Ανθολογία από το ποιητικό έργο του Γιάννη Ρίτσου, με τίτλο Πέτρινος Χρόνος, Περσία 2004
Ανθολογία Νεοελληνικής Ποίησης με τίτλο Η ελληνική ποίηση του Σήμερα - Φωτεινό Παράθυρο σε 100 χρόνια ελληνικής μοντέρνας ποίησης, Περσία 2010.                                                                         

Ποιήματα της Σαπφούς, με τίτλο Τα τραγούδια του Έρωτα και η Σελήνη της Μοναξιάς (υπό έκδοση στην  Περσία).                                                                                                                                      

Επίσης έχει μεταφράσει Ι. Asimof, Α. McGovern, M. Freeman, A. Lidgren, A. Tresselt, M. Hodge, H. Creswell, F. G. Lorka, B. Freshet, P. Eluar, L. Aragon, P. Neruda, N. Hikmet, C. Stevens και πολλούς άλλους.

                                                                              
Παιδικά
Όνειρα με Χαρταετούς και Περιστέρια, Περσία 1984 (μεταφρασμένο από τον Ρίτσο, Κέδρος 1988) αποσπάσματα του οποίου περιέχει η διδακτική ύλη 2001-2002 της ε' και στ' τάξεις δημοτικού.
Καρχαρίες και λιμπελούλες

Μεταφράσεις έργων του σε ξένες γλώσσες

Ουρανός χωρίς Διαβατήριο, Ciel Sans Passport, Μτφρ. J. Laccarier

1
Φυλακισμένα ποιήματα χρόνια και χρόνια.
Οι λέξεις αιωρούνται σαν ανεκπλήρωτες
επιθυμίες.
Περιμένουν.

2
Καλύπτω τις τρύπες
με φεγγάρι, με ποιήματα
ή με τα φιλιά σου.

3
Η μοναξιά μ' έφερε κοντά στα πουλιά.
Μ' έμαθε να πετάω.

4
Μια μαύρη γάτα πέρασε.
Σκοτεινός ουρανός της Περσίας.
Αϊ, σκοτωμένα καναρίνια μου.

5
Εγώ γράφω.
Η μικρή αδελφή μου
κεντάει πεταλούδες
στο περιθώριο του ποιήματός μου.

6
Ερειπωμένος κόσμος,
καμένη ιστορία,
αρχεία πεταμένα στους δρόμους
χωρίς άλογο, χωρίς τροχό, χωρίς σημαία.
Κι ένα κοτσύφι
μάταια προσπαθεί
να θυμηθεί το τραγούδι του.

7
Επαναστάσεις, πόλεμοι, πραξικοπήματα,
και πάλι, και πάλι, και πάλι.
Κι ένας τυφλός ζητιάνος
μ' ένα κλουβί πουλιού στο χέρι
περνάει χτυπώντας το ραβδί του
στο σκοτεινό δρόμο.

8
Ούτε φεγγάρι ούτε άστρο ούτε τριζόνι.
Κλείσιμο δίχως τοίχους.
Με την αιχμή του μολυβιού μου
ανοίγω μια τρύπα στη νύχτα.
Εκτινάζεται φως.

9
Τη γλώσσα της ποίησης την έμαθα
απ' τ' άστρα, απ' τα πουλιά, απ' τα φύλλα
κι απ' τους πλανόδιους τροχιστές.

10
Καυτό μεσημέρι
Φλυαρίες των σπουργιτιών.
Πέτρες.
Ένα φύλλο αδιάθετο πέφτει.
Εγώ συλλογιέμαι
το Χοραμσάρ.

11
Ξένος του γαλάζιου.
Ξένος των νερών.
Στη γη πεσμένα
πέντε μήλα.
Πού να πάω;

12
Κυρά πανάρχαιη Ελλάδα,
κρύψε με κάτω
απ' τη γαλάζια ποδιά σου.

13
Τα χρόνια περνούν.
Ο ήλιος, με τον ίδιο ρυθμό,
ανοιγοκλείνει τα παράθυρα.
Παιδιά γεννιούνται.
Οι μέρες κυκλοφορούν με τρίκυκλα.
Γερνάμε.

14
Πάνω σ' έναν πανσέ
έγραψα τ' όνομά σου.
Μια πεταλούδα κάθισε στα χείλη μου.

15
Πικρή ξενιτιά.
Ούτε γράμμα, ούτε χτύπημα της πόρτας.
Τίποτα.
Ένα σπουργίτι
κάθισε στο παράθυρό μου
μ' ένα στίχο της Σαπφώς
στο ράμφος του.

16
Όλα μου τα ταξίδια εσύ.
Όλες μου οι θάλασσες εσύ.
Όλα μου τα ναυάγια εσύ.
Όταν σε συλλογιέμαι
ένας άνεμος με παίρνει
μαζί με το κρεβάτι μου
χωρίς πυξίδα, χωρίς τιμόνι, χωρίς πανί.

17
Εγώ κοιμάμαι.
Οι λέξεις αγρυπνούν
Σχηματίζουν στον ύπνο μου
πουλιά και δέντρα.
Ξυπνώ
Ούτε πουλί ούτε δέντρο.

18
Πατρίδα μου είναι
ένας ουρανός χωρίς διαβατήριο,
χωρίς πύλη.
Μπαίνω απ' τον αέρα

"Όνειρα με χαρταετούς και περιστέρια"

Τι όνειρα έβλεπα απόψε στον ύπνο μου, όλο περιστέρια, χαρταετούς και πολύχρωμα μπαλόνια... Και, να, που τ' όνειρό μου κόβεται ξαφνικά απ' το θόρυβο που κάνουν τα φτερά των περιστεριών, που πρωί πρωί τα ταΐζει ο μεγαλύτερος αδελφός μου, Μεϊλου. Τινάζομαι απ' τον ύπνο μου και μισανοίγω τα μάτια. Μεσ' απ' τα τσίνορά μου θαμποβλέπω τον γαλάζιο ουρανό και τον αγαπημένο μου χαρταετό, τον Κοκκινολαίμη, και το αγαπημένο περιστέρι του αδελφού μου, Ριπιδάτο, που τον βάφτισε έτσι γιατί άνοιγε την ουρά του φαρδιά σαν βεντάλια. Ο Ριπιδάτος τα 'χει καταφέρει να φτάσει ψηλά ως το κεφάλι του Κοκκινολαίμη μου κι αρχίζει να τσιμπολογάει με το ράμφος του τη μύτη του Κοκκινολαίμη. Ο χαρταετός μου χάνει την ισορροπία του και το κεφάλι του ταρακουνιέται μια δω, μια κει. Πολύ μ' αρέσει να μένω έτσι πλαγιασμένος στο στρώμα μου, εδώ στην ταράτσα και να κοιτάζω με μισόκλειστα μάτια τα τσαλίμια του αετού μου.

Ο χαρταετός μου εμένανε είναι ο πιο όμορφος χαρταετός του κόσμου...

"Το όνειρο του Αλβάν"

Ο Αλβάν στην ταράτσα κρατάει στη φούχτα του τους σπάγκους των πολύχρωμων μπαλονιών του που σχηματίζουν πάνω από το κεφάλι του ένα ουράνιο τόξο. Όταν φυσάει ένα δροσερό αεράκι νιώθει να χάνει το βάρος του, σαν να φυτρώνουν φτερά στα πλευρά του και τα πόδια του ανάλαφρα αιωρούνται χωρίς ν' αγγίζουν την ταράτσα.

Κοιτάζει γαλήνια τον ουρανό. Ο ουρανός δεν είναι όπως πάντα. Ήταν κάτι περίεργο. Τα χρώματά του, το σχήμα του, τα σύννεφά του... Ήταν κάτι περίεργο. Τα συννεφάκια, λευκά, μπαμπακένια, σκόρπια στον ουρανό σαν μικρές ανθοδέσμες από φως και λουλούδια, τα στριφογυρίζει ο αέρας και τους δίνει παράξενα σχήματα.

Τιμητική Αναγνώριση Andersen από το ΙΒΒΥ (International Book Board for Young Adults) για το βιβλίο Όνειρα με Χαρταετούς και Περιστέρια.

Κρατικό Βραβείο 1986 της Περσίας για την καλύτερη μετάφραση και την καλύτερη λογοτεχνική γλώσσα για το βιβλίο Το Κύμα.

Βραβείο της Εταιρείας Ελλήνων Μεταφραστών Λογοτεχνίας για την μετάφραση από τα ελληνικά στα περσικά Το Ημερολόγιο Εξορίας, Ανθολογία Ποίησης του Γ. Ρίτσου.

Βραβείο Ευρωπαϊκής Εταιρείας Επιστημόνων, Λογοτεχνών & Καλλιτεχνών 2001 για την ποιητική συλλογή Ουρανός χωρίς Διαβατήριο.

Κρατικό βραβείο Λογοτεχνικής Μετάφρασης 2005 για την μετάφραση από τα ελληνικά στα περσικά ανθολογίας από το ποιητικό έργο του Γιάννη Ρίτσου, με τίτλο Πέτρινος Χρόνος.