Το 1980 εμφανίστηκε ως μυθιστοριογράφος με Το όνομα του Ρόδου. Ακολούθησαν: Το εκκρεμές του Φουκώ (1988), Το νησί της προηγούμενης ημέρας (1994), Μπαουντολίνο (2000), η Μυστηριώδης φλόγα της βασίλισσας Λοάνα (2004), Το κοιμητήριο της Πράγας (2010), Φύλλο μηδέν (2014).

Για παιδιά: Οι τρεις κοσμοναύτες (2004), Οι νάνοι του Γκνου (2004), Η βόμβα και ο στρατηγός (2004),

Έγραψε παράλληλα δεκάδες δοκίμια, για τη μεσαιωνική αισθητική, την ποιητική του Τζέιμς Τζόις, τον Τζέιμς Μποντ, την ιστορία της ομορφιάς αλλά και της ασχήμιας.

Στις πραγματείες του συγκαταλέγονται:

Opera aperta
Apocalittici e integrati (Αποκαλυπτικά και ακέραια, στα ελληνικά με τίτλο "Κήνσορες και θεράποντες")
La poetiche di Joyce (Η ποιητική του Τζόις)
La struttura assente (Η απούσα δομή)
Il problema estetico in Tommaso d’ Aquino (Το αισθητικό πρόβλημα στον Θωμά Ακινάτη)
Le forme del contenuto (Οι μορφές του περιεχομένου)
Trattato di semiotica generale (Πραγματεία γενικής Σημειωτικής)
Come si fa una tesi di laurea (Πώς γίνεται μια διδακτορική διατριβή)
Il superuomo di massa (Ο υπεράνθρωπος της μάζας)
A passo di gambero (Με το βήμα του κάβουρα)
Le bustine di Minerva ― μετάφρ. Θόδωρου Ιωαννίδη με τον τίτλο "Σημειώματα"(Εκδοτικός Οργανισμός Θεσσαλονίκης)

Σχεδόν όλα τα έργα του - λογοτεχνικά και μη - κυκλοφορούν μεταφρασμένα και στα ελληνικά, με κυριότερη μεταφράστρια την Έφη Καλλιφατίδη.

Αξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής, Ταξιάρχης των Τεχνών και των Γραμμάτων, Τάγμα της Αξίας για τις Τέχνες και Επιστήμες, Κρατικό Βραβείο της Αυστρίας για την Ευρωπαϊκή Λογοτεχνία, Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Αξίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας με αστέρα, Βραβείο Πριγκίπισσα της Αστουρίας για την Επικοινωνία και την Ανθρωπιστική Δράση (2000), Pour le Mérite, Prix Médicis ξένης λογοτεχνίας (1982) και Βραβείο Στρέγκα (1981)

Επίτιμος διδάκτωρ πάνω από σαράντα πανεπιστημίων, μεταξύ των οποιων και του Πανεπιστημίου Αθηνών (1995).