Το βραβείο Νομπέλ λογοτεχνίας στον Καζούο Ισιγκούρο


06/10/17

Ο ιαπωνικής καταγωγής συγγραφέας Καζούο Ισιγκούρο τιμήθηκε με το βραβείο Νομπελ Λογοτεχνίας 2017 επειδή «αποκάλυψε στα μεγάλης λογοτεχνικής δύναμης μυθιστορήματά του την άβυσσο κάτω από την ψευδαίσθησή μας ότι είμαστε συνδεδεμένοι με τον κόσμο», ανακοίνωσε σήμερα η Σουηδική Ακαδημία που απονέμει το βραβείο αυτό, το οποίο συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 9 εκατομμυρίων σουηδικών κορωνών (945.000 ευρώ).Ο Καζούο Ισιγκούρο γεννήθηκε στο Ναγκασάκι της Ιαπωνίας το 1954, αλλά σε ηλικία πέντε ετών πήγε με την οικογένειά του στη Βρετανία.

Με το πρώτο του μυθιστόρημα "A pale view of hills" (1982), κέρδισε το βραβείο Ουίνιφρεντ Χόλντμπι. Το δεύτερο μυθιστόρημά του "An artist of the floating world" (1986), βραβεύτηκε με τα βραβεία Ουίτμπρεντ και Σκάνο ενώ ήταν επίσης υποψήφιο για το βραβείο Booker. Το 1989, με το "The remains of the day" ("Τα απομεινάρια μιας μέρας") κέρδισε το βραβείο Booker, αλλά εξασφάλισε και παγκόσμια αναγνώριση. Το βιβλίο αυτό μεταφράστηκε σε 24 γλώσσες, πούλησε 1.000.000 αντίτυπα μόνο στην αγγλική γλώσσα, ενώ ακολούθησε και η ομώνυμη ταινία του Τζέιμς Άιβορι η οποία έγινε επίσης παγκόσμια επιτυχία. Το επόμενο μυθιστόρημά του "The unconsoled" ("Ο απαρηγόρητος"), κυκλοφόρησε το 1995 και τιμήθηκε με το βραβείο Τσέλτενχαμ. Το 1998 χρίστηκε από το γαλλικό κράτος Ιππότης των Τεχνών και των Γραμμάτων. Το μυθιστόρημα "When we were orphans" ("Τότε που ήμασταν ορφανοί") κυκλοφόρησε το 2000 και ήταν και αυτό υποψήφιο για το βραβείο Booker.

Διαβάστε την παρουσίαση του τελευταίου του βιβλίου, από τον αντιπρόεδρο της Εταιρείας Συγγραφέων Γιώργο Βέη στο BookPress εδώ

Δείτε επίσης


TO NEO ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ

TO NEO ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ

09/05/17
Στις αρχαιρεσίες της 7ης Μαΐου 2017, που έγιναν κατά τη διάρκεια της Γενικής Συνέλευσης της Εταιρείας Συγγραφέων για την ανάδειξη μελών διοικητικού συμβουλίου και την
NIKOΥ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ: Ο ΑΚΡΙΤΑΣ. Ένα άγραφο έπος

NIKOΥ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ: Ο ΑΚΡΙΤΑΣ. Ένα άγραφο έπος

10/10/17
«ΑΚΡΙΤΑΣ»: ένα άγραφο έπος «Ο Ακρίτας πνέει μέσα μου σα θερμός ανοιξιάτης άνεμος. Γλυκό, πικρό ανατρίχιασμα, κι είμαι βέβαιος ένα τέτοιο παιχνιδιάρικο, πικρότατο αποχαιρετισμό