Ο Πέτρος Αλώβητος διαβάζει Άντερσεν
 

1.3.  Η μάνα και ο Χάρος*

                                                     Ξέρεις την εποχή που γεννιούνται οι αίγαγροι;
                                                      τις ελαφίνες πρόσεξες όταν κοιλοπονούνε;                   
                                                                           (Ιώβ 39.1)                         

Αρχή του τέλους πάλι αρχή.
Σ’  αγκίστρι σπαρταρά η Γη!
Κόπηκε ο ανθός, κείται στο παγωμένο χώμα.
Tο άρωμά του χάθηκε σ’ ασφόδελο λειμώνα.
Και το δεντρί που τ’ άνθισε, κορμός σκελετωμένος
Γέρνει στον πόνο του βοριά τον ήλιο στερημένος.

Τρέμει κλαίει ο λαός
Είναι ο βασιλιάς γυμνός.

*Το τρίτο μέρος του ποιήματος από τη συλλογή "ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ ΑΛΩΒΗΤΟΥ" Εκδόσεις ΝΙΚΑΣ.