Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης 2021
50 χρόνια από τον θάνατο του Γιώργου Σεφέρη

 

Όπου και αν ταξιδέψω – άλλοτε
ο Σεφέρης, τώρα εσύ
επιστρέφεις σε κάποιο παρελθόν, λες, δικό μας
η όσων κατέστρεψε αφού δεν μπόρεσαν
…

Έτσι αρχίζει το ποίημα «Στροφές» (στον τόμο «Δρόμοι της μελάνης», 2005), που απαρτίζεται από στροφή, αναστροφή, μεταστροφή, επιστροφή και καταλήγει:

Δεν είναι ο τόπος
είναι ο τρόπος

Πράγματι, στα χρόνια της μεγάλης άρνησης, είχε προηγηθεί ένα άλλο ποίημα.

 

Σεπτέμβριος 1971

                                             του Δ.Κ. που έγραψε

 

το καλοκαίρι ολοένα φεύγει από τα ανοιχτά

             παράθυρα

το φως καίει

πλημμύρισε στην πεταλούδα το δωμάτιο

 

τέτοιον καιρό και εκείνος

γύρευε του πεθαμένου βασιλιά το πρόσωπο

σε μια χρυσή ανταύγεια

 

λίκνιζε η βάρκα

μέσα στα αυλάκια του μυαλού

και το χωράφι έσκασε στα δυό

να βγει ο ήλιος οπλισμένος

τα φωτεινά αγκάθια του

 

ο τόπος μύρισε βασιλικό

μπορεί να είναι αυτό το μήνυμα

εκείνου που γυρεύουμε

στην πέτρα στα πουλιά και στο καράβι

 

πολλά τα ονόματα που δεν αλλάξανε

από εκείνους τους καιρούς

όμως εμείς τι ξέρουμε

             Ασίνην τε

μια λέξη στον Σεφέρη