Οι ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΡΑ και το BΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΕΠΙ ΛΕΞΕΙ
σας προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου

ΜΠΙΛΗ ΒΕΜΗ
ΠΟΙΗΜΑΤΑ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ
 
την Πέμπτη 21 Μαρτίου 2024
στις 7.30 μ.μ.
στο Βιβλιοπωλείο Επί λέξει
(Ακαδημίας 32 & Λυκαβηττού, Αθήνα) 

Για το βιβλίο θα μιλήσουν:

ΘΩΜΑΣ ΜΠΕΧΛΙΒΑΝΗΣ φιλόλογος, διδάκτωρ Νεοελληνικής φιλολογίας
και συγγραφέας του επιμέτρου του βιβλίου
 
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΧΑΤΖΗΒΑΣΙΛΕΙΟΥ, κριτικός λογοτεχνίας
 
Την εκδήλωση θα προλογίσουν ο σύζυγος και ο γιος της Μπίλης Βέμη, ΠΑΥΛΟΣ και ΠΑΝΟΣ ΜΑΥΡΟΣ.  
 

Κοντεύαμε να βγούμε έξω απ’το
ποίημα
όταν
κάποιος μάς φώναξε
Σιγά!
έχει κι η έξοδος το Μεσολόγγι της
Κοιτάξαμε ένα γύρω
τις μυρτιές
μόνο οι μύγες βούιζαν
χρυσόμυγες
και η γη κυμάτιζε απ’τη ζέστη
Παρά τον κίνδυνο κανένας δεν φοβήθηκε
μόνο γονατιστός συλλάβιζε καθείς
την προσευχή του
Τοπίο που σε λένε ποίημα
ευλόγα με να μη σε λησμονήσω

Από τη συλλογή «Τοπίο που σε λένε ποίημα» (1987) 

Συμπληρώθηκαν ήδη δέκα χρόνια από την πρόωρη απώλεια της Μπίλης Βέμη. Τα χρόνια περνάνε, αλλά ευτυχώς οι μνήμες μένουν. Τα ποιήματα της Μπίλης, ως άλλα μνημαγωγά, μάς μεταφέρουν στη ματιά και τη σκέψη της. Η έκδοση αυτή συγκεντρώνει το σύνολο του ποιητικού έργου της, ως επί το πλείστον εξαντλημένες εκδόσεις, όπως το επιμελήθηκε η ίδια τα τελευταία χρόνια της.
Φίλοι και μελετητές μπορούν να ανακαλύψουν την ποίησή της και να έχουν μια ολοκληρωμένη εικόνα του έργου της.

ΠΑΝΟΣ και ΠΑΥΛΟΣ ΜΑΥΡΟΣ

«… σκιᾶς ὄναρ ἄνθρωπος», είπε κάποτε ο μεγάλος Πίνδαρος: Ἴσκιος ὀνείρου ὁ ἄνθρωπος. Η Μπίλη με τον τρόπο της μάς αποκάλυψε ότι όλοι μας είμαστε «γκρεμνέλια» που «ξεριζώνονται εύκολα μ’ ένα τράβηγμα», σαν τα όνειρα. Μόνο που αρνούμαστε τις περισσότερες φορές να το δούμε. Οι ποιητές μάς φέρνουν συνήθως αντιμέτωπους με την αλήθεια αυτή. Ανάμεσα σ ‘εκείνους και η Μπίλη Βέμη, που, με το βίο και το έργο της, πραγμάτωσε και επιβεβαίωσε τη συνέχεια των στίχων του Πίνδαρου στον 8ο Πυθιόνικο: ἀλλ’ ὅταν αἴγλα διόσδοτος ἔλθῃ, λαμπρὸν φέγγος ἔπεστιν: Μὰ σὰν τὸν βρεῖ αἴγλη θεόσταλτη, φέγγος λαμπρὸ τὸν ἀγκαλιάζει (μτφρ. Γ. Οἰκονομίδη). Έζησε και δημιούργησε σαν τα «γκρεμνέλια» στους απότομους γκρεμούς της ζωής, της γλώσσας και της ποίησης, απτόητη, αληθινή, να κοιτάζει μετέωρη κατάματα τον ουρανό και τη θάλασσα. Έμεινε φέγγος λαμπρό στην ψυχή μας, να μας θυμίζει πάντα με το έργο της το εφήμερο της ύπαρξής μας και να μας παρηγορεί, δίνοντάς μας κουράγιο κι απαντοχή, δείχνοντάς μας με το παράδειγμά της τον δικό μας δρόμο προς το φως.

- Από το επίμετρο του Θωμά Μπεχλιβάνη

ΣΧΕΔΙΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ: DIETHARD HERLES
Απὸ την ποιητική συλλογή Η σκουριά του Μεγαλέξαντρου, 1978.

Για τη συγγραφέα του βιβλίου:

Η ΜΠΙΛΗ ΒΕΜΗ γεννήθηκε στις Σέρρες τo 1954 και απεβίωσε στο Βερολίνο το 2012. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Συνέχισε τις σπουδές της στη Σορβόννη, απ’ όπου έλαβε το διδακτορικό της δίπλωμα. Εργάστηκε στo Υπουργείο Έρευνας καi Τεχνολογίας και στο Υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης, ενώ από το 1990 άρχισε να διδάσκει αρχικά στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του ΑΠΘ, αργότερα ως λέκτορας και στη συνέχεια ως επίκουρη καθηγήτρια στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
Ασχολήθηκε με την ποίηση από τα νεανικά της χρόνια. Εξέδωσε την πρώτη ποιητική της συλλογή το 1966 Νέλτο σε ηλικία δώδεκα ετών. Ακολούθησαν πέντε βιβλία ποίησης : Ο κόκορας των θεμελίων (1971), Η σκουριά του Μεγαλέξαντρου (1978), Τοπίο που σε λένε ποίημα (Άγρα, 1987), Φυτά του ύπνου (Άγρα, 2000), Το δέντρο που το φέραν στο μουσείο (2003). Ποιήματά της δημοσιεύτηκαν σε πολλά λογοτεχνικά περιοδικά. Ασχολήθηκε επίσης με μεταφράσεις λογοτεχνικών έργων, όπως του Henri Michaux, Ονειροπολώντας με αφορμή αινιγματικές ζωγραφιές (Άγρα, 2007 – για τον Μαγκρίτ).